Eliza Rozdoba
|
Świnka sprężynka
Była raz
sobie mała świnka,
Co miała ogon jak sprężynka, Lecz wcale jej to nie cieszyło, Wcale do śmiechu śwince nie było, Bo ze sprężynki tej przyczyny, Spotkały świnkę same drwiny. Zaśmiał się konik: "Ihahaha ! Spróbuj sprężynką świnko pomachać" Sam swym ogonem wachlował dumnie, Aż się zwierzaki zbiegły tłumnie. Ruda wiewiórka z kitą wspaniałą Pyszni się strasznie przed świnką małą: "Szkoda mi ciebie, mała świnko Z tą twą żałosną, śmieszną sprężynką." Lecz jakby tego było za mało, Lis kroczy ze swą kitą wspaniałą, Tak się panoszy ogon rudzielca, Że już dla świnki brakuje miejsca. I żeby całkiem świnkę zawstydzić, Wszystkie zwierzęta zaczęły szydzić. Znękana świnka pochyla głowę, Lecz nagle co to ? Paw zaczął mowę: "Drogie zwierzaki, tak być nie może, Świnka, jak każde stworzenie Boże, Ogon ma taki, jaki mieć winna, W tym jej zaleta, że jest inna. Odtąd noś dumnie swoją sprężynkę!" Rzekł paw z uśmiechem, patrząc na świnkę,
Rozłożył
ogon swój okazały,
Wzbudzając zachwyt w zwierzyńcu całym.
Nasz kolega Filip otrzymał wyróżnienie w Konkursie Recytatorskim w ramach IV Kuźni Talentów Żagań 2014.
Recytował wspaniale "Świnkę sprężynkę"
Gratulujemy!!!! Jesteśmy dumni!!!
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz